Kampioenswedstrijd Heren 1

Na de klinkende overwinning op eeuwige rivaal/concurrent VVW is de route naar het kampioenschap helemaal vrij. Met twee punten meer en achttien punten voor in doelsaldo kan dit eigenlijk niet meer fout gaan. De enige horde die nog genomen dient te worden is Havas, een team waar heren 1 al eens eerder een kampioenswedstrijd tegen heeft gespeeld. Dit liep toen uit op een deceptie.

In aanloop van de wedstrijd zijn de nodige voorbereidingen getroffen, zo is de dinsdagtraining gefocust en uit zelfbescherming slaan we donderdag het voetballen maar even over. Dit i.v.m. het ontbreken van enige vorm van voetbaltalent.

Zondagochtend is eigenlijk het vaste ritueel: beetje zitten op de banken, naar elkaar roepen dat je te laat bent, één iemand dwingen om 15 AAtjes te halen, foute opmerkingen maken en uiteindelijk maar eens omkleden. In de kleedkamer worden de wijsheden gedeeld zoals: “we moeten gewoon ons eigen spelletje spelen”. Tot dusver een vrij standaard wedstrijddag en bij het warm lopen is de focus te zien. 

Als de wedstrijd begint, gaat het vrij gelijk op en na ongeveer vijf minuten staat het 3-3. Naarmate de wedstrijd vorderde heeft Bas een formule uitgevonden om te scoren en start meermaals in vanaf de hoek over de cirkel en met een gewaagde stuiterbal weet hij de keeper een aantal keer te verschalken. Helaas heeft Havas een paar snelle jongens mee waar we ons geen raad mee weten. Ze weten dan ook enkele doelpunten uit de break-out te scoren. Gelukkig pakt Zaaijer een paar mooie open kansen, maar we hebben het moeilijk met de vrij offensieve dekking en daarnaast staat de keeper van Havas een goede pot te spelen. Zaanstreek blijft met drie punten minder in achtervolging van Havas. 

In de tweede helft begint Zaanstreek met twee tegendoelpunten, waardoor het gat alleen maar groter is geworden. Plotseling lijkt Zaanstreek de rug te rechten en verdedigt fel, aantal ballen werden gestopt en vlogen ze er aan de andere kant wel in. Nog maar twee punten achter, dit was het moment om door te drukken om het kampioenschap veilig te stellen… Helaas is dit het moment dat het weer onrustig begint te worden en frustraties toenemen. Foute keuzes, pech en een tegenstander dat aardig kan handballen zorgt er voor dat Zaanstreek opeens weer 7 punten achterstaat. Dit is ook het uiteindelijke verschil. Zaanstreek verliest van Havas. 27-34.

De koppies gaan omlaag, handen worden nog wel geschud, op de middenstip staan er een aantal te rekenen voor het doelsaldo en concluderen al gauw dat VVW zo goed als kampioen is. VVW, dat tegen een laag geklasseerde moest spelen en “maar” 12 doelpunten verschil moest bewerkstelligen. In de kleedkamer heeft iedereen het eigenlijk al opgegeven. Na een tijdje mopperen kan deze groep dan wel weer genieten van de ‘bascotte van de week’ (Dian deze week) en zo begint de middag in de zon met het bier en besluiten we er toch maar leuke middag van te maken. 

Helden Opa (Jacob) en Sipke zijn blijkbaar naar de wedstrijd tussen Lacom’ en VVW gereden en tot hun verbazing gezien dat VVW achter stond, vol ongeloof werd dit bericht ontvangen bij Zaanstreek. Lacom is beloond met een lekker kratje bier en bij Zaanstreek barstte het feest los.

Tegen een uur of 15.00 staan er een aantal te douchen tot de voorzitter de legendarische woorden uitspreekt: “jongens, volgens mij moeten jullie even naar buiten want er is wat speciaals aan de hand.”. De jongens onder de douche rennen met handdoek om naar buiten, alwaar er met champagne en bier gesmeten wordt. Als amateurvereniging moet je soms creatief zijn en is er een jacuzzi gezocht om in te springen, dit in de vorm van een plas op het grasveld. 

De middag is goed doorgezet met een hoop bier en vlees van de barbecue. 

Daarnaast neemt Dave Oehler na enorm veel jaar, in zijn laatste en 465^e wedstrijd voor heren 1 in stijl afscheid met een kampioenschap. Dave, je gaat gemist worden, maar nu lekker ballen bij heren 3 en tijd nemen voor je gezin! 

Op naar volgende seizoen!

Geschreven door Timo Wielenga.