“Beleving, energie, vriendschap en lol”

Wedstrijdverslag Zaanstreek HS1 – Aristos HS2

Na de verliespartij tegen US, stond er een andere ploeg uit Amsterdam op het programma. Een weerzien met oude bekenden uit de Hoofdklasse. 

Met de wedstrijd van de HB1 voor ons was het al gezellig druk in de Sporthal Zaanstad Zuid. Een hoop ouders, vrienden, familieleden en spelers van de HS1 waren gekomen om de jongens te aanschouwen. Een aantal van deze jonge talenten traint al geregeld mee bij de heren en vallen dan ook in bij de senioren, de talenten voor de komende jaren. 

Voorlopig lag de gemiddelde leeftijd op het veld een stuk hoger. De tegenstander van speelronde 6 was Aristos, ook wel de zelfbenoemde Legends. En deze “Legends” kennen wij nog goed uit de tijd dat we in de Hoofdklasse uit kwamen, waar beide ploegen zo’n 10 jaar lang rond hebben gewaard en daar hun potjes speelde. Een geslepen ploeg, veel ervaring en ook een tegenstander waar Zaanstreek vaak moeite mee heeft gehad. 

Maar dit keer bleek alles anders. Na een verkwikkende speech van coach Astrid van Lienen wist ze de ploeg te raken met 4 woorden. 4 woorden waar alles in zat en die de mannen tot het diepst wist te raken. Beleving, energie, vriendschap en lol. Die woorden zagen we dan ook vanaf moment één terug in deze wedstrijd. 

Bij de ploeg uit Amsterdam West was de voorbereiding een stuk minder. Een aantal bekende gezichten schitterden van afwezigheid. Met een gelijktijdige wedstrijd van Aristos HS1, wat in de Eredivisie uitkomt, en een herhaaldelijke noodkreet op social media voor nieuwe spelers duidt op een tekort aan manschappen. 

Vanaf moment één was de insteek duidelijk. Met een hoop energie en beleving schoot Zaanstreek uit de startblokken. Snelle tegenaanval na snelle tegenaanval werden gelopen, en ook nog vakkundig afgemaakt. In hele korte tijd werd een comfortabele 7-2 voorsprong opgebouwd. Maar een snelle tegenaanval kan alleen worden gelopen als er stevig en goed verdedigd wordt. En dat is precies hoe deze wedstrijd vanaf moment één voor Zaanstreek was. Van 7-2 wist Aristos nog terug te komen naar een 12-7, maar hierna ging de turbo van Zaanstreek er weer op. Van 17-7 naar een 24-8 ruststand. Noemenswaardig is de spreiding van doelpunten van Zaanstreek over het hele team. Aan het einde van de wedstrijd zou geen speler meer dan 10 doelpunten hebben gemaakt.

In de rust werden de koppen weer bij elkaar gestoken en werden de kernwoorden (beleving, energie, vriendschap en lol) nog eens aangehaald en benadrukt. 

Ook Aristos had een strijdplan bedacht in de kleedkamer. Ik citeer: “wij zijn ook geen 16 meer he”, aldus de aanvoerder die voortdurend de hielen van Daniël Kant kreeg te zien. Aristos zag de eindstand met 48 tegendoelpunten niet zitten en besloot om het spel te vertragen, en hoe. Voor keepers met concentratieproblematiek niet ideaal, maar een slimme tactiek om de schade te beperken.

Gelukkig viel er in de tweede helft nog veel te juichen, exact 20 keer. Één van deze doelpunten was een herkenbaar moment voor de vaste “heren 3-watcher”; Mickey kon een tussenstand van 34-13 verzilveren door een klassiek “Milo’tje”.

Waar de energie en beleving hadden gezorgd voor de riante voorsprong van 23 doelpunten halverwege de helft, kwam de lol en vriendschap steeds meer boven drijven. Met plezier bleef Zaanstreek maar doorgaan. Op naar de eindstand van 44-19. Met in de laatste 10 seconden nog een prachtige kans waar Michael “Pinky” Visser alleen op de keeper af ging, maar sportief de bal naast het doel plaatste. 

Wat een fantastische uitslag, maar vooral fantastisch gespeeld. En dit is niet onopgemerkt gebleven. De eerstvolgende training stond de eerste in Aristosshirt al te trappelen om mee te trainen.

Op naar de bekerwedstrijd van donderdag en aankomende zondag!